‘Is het toch nog mogelijk om de Eggs Benedict te bestellen?’ wilde mevrouw weten. Toen ze haar ontbijtwensen gisteren ‘moest’ aanvinken had ze nog niet bedacht daar nu trek in te hebben. ‘Best wel moeilijk om de avond van tevoren al te moeten beslissen hoe je ontbijt eruit gaat zien.’ Omdat een andere gast ook Eggs Benedict had besteld, kon ik dat wel regelen, want er was nog wat hollandaise saus over.
Eggs Florentine zat er zeker niet in, wilde mevrouw nog weten. ‘Sorry, nee inderdaad’. De spinazie die in deze het verschil maken was niet ingekocht.
Na het ontbijt stonden haar Eggs vrijwel onaangeroerd te wachten om weer te worden afgeruimd. Het kostte me de grootst mogelijke moeite om de immer zo overbodige vraag te stellen of het niet naar wens was geweest.
In New York had mevrouw een keer een hele week gebruncht met Florentines, zei ze. Die waren van een ‘onweerstaanbaar en zeldzaam niveau’ geweest.
Halverwege de dag kwam de vraag of er ook zonder ontbijt kon worden overnacht. Maar natuurlijk kon dat. De reden liet zich raden dus daar vroeg ik maar niet naar. Ik wist zeker dat het beter was zo en zei tegen mezelf dat het onmogelijk is om het iedereen naar de zin te maken.