Om de elfde van de elfde, als het carnavalsseizoen wordt geopend, kan je in Maastricht niet heen. Carnaval zit hier namelijk in de haarvaten van de stad en de genen van haar meeste inwoners. Toen deze gasten een paar jaar geleden op 11 november aankondigden om naar Maastricht te rijden, waarschuwden we ze nog om vooral niet besmet te zullen raken met het carnavalsvirus.
‘En denk erom dat er ongetwijfeld alcoholcontrole is, dus bel maar als zelf rijden geen optie meer is.’
Hoewel we dat laatste misschien wel een beetje gekscherend hadden geroepen, ging tegen het einde van de middag de telefoon en vroeg een jolige mevrouw of ons aanbod nog steeds gold.
Eenmaal terug in onze B&B zouden ze heel even naar de kamer gaan voordat ze hun opwachting voor het diner zouden maken. Met duizend excuses verschenen ze de volgende ochtend aan het ontbijt. ‘Ik zei nog tegen mijn man dat even gaan liggen niet verstandig was!’ Ze waren om 4 uur in de ochtend pas wakker geworden.
Bij het uitchecken boekten ze meteen voor het jaar daarop. Wat hun betrof konden we die elfde van de elfde trouwens gewoon doorboeken voor alle kómende jaren. Met telkens aankomst op de tiende en vertrek op dertiende.